خدایی: کسبه قدیمی مشهد هر روز به پابوس امام رضا(ع) می‌رفتند

به گزارش خبرگزاری مهر، مجید خدایی یکی از ملی‌پوشان بااخلاق و عنوان‌دار کشتی آزاد ایران محسوب می شود که در کنار ورزش قهرمانی به تحصیلات عالیه هم پرداخت و هم اکنون با مدرک دکتری به عنوان پیشکسوت کشتی در عرصه ورزش فعالیت می کند.

خدایی با اشاره به اینکه حس و حال کسب مدال برای روی سکو است و وقتی از سکو پایین می آیید دیگر نباید با مدال زندگی کنید گفت: همه این مدال‌ها برای من یادآور زحمات زیاد است، اما هیچوقت آنها را به دیوار خانه آویزان نکردم. در این چند سال هم یکی دو بار بیشتر به موزه حرم امام رضا سر نزده ام، اما دوستانی که سر می‌زنند عکس‌هایشان را برای من می‌فرستند.

وی درباره انگیزه خود از اهدای مدال‌هایش به حرم امام رضا (ع) توضیح داد: سال ۸۲ این اتفاق افتاد. وقتی تازه کشتی را شروع کرده بودم، نذر داشتم این کار را کنم. یک بار که همراه پدرم به موزه حرم رفته بودم و مدال‌های آقا تختی را دیدم، با خودم گفتم شاید یک روز من هم بتوانم این کار را انجام بدهم. سرانجام وقتی تعداد مدال‌های بین المللی و جهانی ام به ۱۴ رسید آنها را تقدیم حرم کردم.»

خدایی که اهل مشهد است، در پاسخ به این سوال که قدیم‌ها کسبه این شهر همه روز با زیارت امام رضا (ع) شروع به کار می‌کردند و انگار حالا این مساله کمرنگ‌تر شده، گفت: مشهدی‌های قدیم که کاسب بودند صبح به صبح به پابوس آقا امام رضا می‌رفتند، از ایشان طلب خیر و برکت می‌کردند و بعد کرکره مغازه را با توکل بالا می‌دادند. اما اکنون همه چیز مجازی شده و مردم که از خواب بیدار می‌شوند، اول از هر کاری اینستاگرام و تلگرام خود را چک می‌کنند. مشغله‌های زندگی شهری و ترافیک و… هم باعث شده افراد نتوانند هر روز این مسیر را طی کنند تا به حرم برسند و برخی به صورت آنلاین زیارت می‌کنند! شبکه‌های اجتماعی باعث کم تحرکی بین مردم شده. خود من قبلاً روزی دو بار در مسیر تمرین از حرم رد می‌شدم و سلام می‌دادم.

این قهرمان کشتی در پاسخ به اینکه چرا هیچ عکس و فیلمی از روز اهدای مدال‌های او در دست نیست، گفت: «خودم درخواست داده بودم خبری از این اتفاق پخش نشود و دوست داشتم این کار، دلی باشد. نگذاشتم عکس و فیلم بگیرند و در سکوت خبری این کار را انجام دادم.

وی همچنین درباره اینکه چرا خادم حرم نشده گفت: به من پیشنهاد دادند در مقابل این کارم مرا خادم حرم کنند، اما دوست نداشتم چیزی بدهم و چیزی بگیرم. می‌خواستم هر وقت آمادگی این کار را داشتم خادم حرم شوم و این را به خود آقا واگذار کرده ام تا هر موقع که قسمت باشد خادمی اش را بکنم. اکنون احساس می‌کنم این آمادگی را دارم.

خدایی در پایان در خصوص یکی از سوالات همیشگی که از او درباره شکسته نشدن گوش خود اشاره کرد و گفت: از اول هم دوست نداشتم گوشم بشکند، چون خیلی درد دارد و جنس گوش من هم نرم است؛ اگر گوش آسیب ببیند هم باید خوب استراحت کنید و به آن رسیدگی کنید.